Meneer Zee

De voorleesweek ging van start met “Meneer Zee houdt van vertellen!”. Deze man houdt van worstelen met woorden, het zoeken van zinnen terwijl hij ze vormt met zijn mond en stem. De geluiden stijgen en dalen, sluipen en slaan en strelen en af en toe trekken ze een sprintje. Hij wil het mensen doen geloven met wijd open ogen en prevelende lippen…

Kim, klantenmedewerker Bib Hoboken vult verder aan: ”Hij start voor een deel van oude bestaande verhalen die hij ergens heeft gehoord. Die verhalen werden vroeger ook mond aan mond verder verteld. Met die verhalen gaat hij dan aan de slag. Hij maakt er wel zijn eigen ding van. Hij vertelt er ook bij dat hij er elke keer, bij elk verhaal, iets anders mee doet. Het hangt af van het doelpubliek en hoe de zaal reageert en daar baseert hij zijn verhaal op. Als dat verhaal dan gedaan is brengt hij nog een tweede verhaal van zichzelf maar soms start hij ook een verhaal vanuit wat de kinderen aanreiken. Er is veel interactie met de kinderen.”

Kirsten vult aan: ” Hij speelt ook met woorden die rijmen op elkaar. Zakje, pakje enz en dan heeft hij wel al verhaaltjes klaar zitten, maar hij laat de kinderen kiezen welk verhaaltje het wordt. Kindjes roepen dan bijvoorbeeld “ja het verhaaltje van het pakje” en de kinderen moeten tijdens het verhaal op tijd het woord “pakje” roepen. Hij is heel doelbewust met taal bezig en hij speelt dit voor zowel kleutertjes tot volwassenen. Een leuk weetje is dat hij effectief een boot heeft gekocht waar hij ooit in gaat wonen, hij wil er nu vooral een vertelboot van maken. Het is niet voor niets “Meneer Zee”. Zijn website is trouwens ook een duikboot. Het is een heel creatieve mens.”

Het enthousiasme van de bibliotheek medewerkers was terecht, kinderen en volwassenen waren onmiddellijk geboeid door de verhalen van Meneer Zee. De duikboot vol geluiden opende zijn deuren en bibliotheek Hoboken dook mee in zijn vertelsels. De meesterverteller is van Kruibeke en dit sappig dialect kon ons wel bekoren.

Voorleesbuddiesbrunch

Op een regenachtige zaterdagochtend werden we verwacht voor een goed gevuld programma, de “voorleesbuddiesbrunch en “boekenyoga”. De regen werd snel vergeten door het knusse thuisgevoel in de bibliotheek, kussens op de grond, schoentjes uit.

Leesbevorderaar Inge Umans zat te midden van de ouders en kinderen, tijdens interactieve leesbevordering ontdekten we samen onze stem als voorlezer. De stem van Inge Umans nam ons mee in haar verhaal en er daalde een rust over ons heen. Na al die wondermooie vertellingen werd onze innerlijke ik verwend met een feestelijke brunch. Ouders konden hier napraten en kinderen leefden zich uit aan de knutseltafel. Deze zaterdag zat vol verwennerij voor jong en oud.

Boekyoga

Na de rust was het weer tijd voor wat actie, we verhuisden naar de mooie zaal van de bibliotheek voor de boekyoga.

Boekyoga was voor ons een sprong in het onbekende, voor de zekerheid hadden we als testpersoontje de 4-jarige Victoria mee. Ines Rothman van Lava Yoga wist iedereen op het gemak te stellen. Het werd een liefdevolle yoga, aan de hand van een prentenboek over de beer vertelde Ines een verhaal over liefde. Het gevoel van de verliefde beer werd omgezet in bewegingen. Ouder en kind werden op een speelse manier dichter tot elkaar gebracht. Waar het ene kind in volle concentratie was, vond een andere kind een nieuwe dierenpose uit. Een intens uurtje vol speelse mindfulness op kinderniveau.

Tante Tilda

Het was een week vol verrassingen, woensdagmiddag gingen we “Op visite bij Tante Tilda”. Sara Pieters werkt voor Kopke-t en speelt de voorstelling Tante Tilda. Vooraleer Sara in haar rol kroop gaf ze ons een kijkje achter het idee van deze knotsgekke tante: ”Ik heb zowel de tekst als de muziek zelf geschreven. Ik kreeg subsidie van Literatuur Vlaanderen voor deze leesbevorderende voorstelling. Het is eigenlijk een tweeluik. Nu speel ik in de bibliotheek maar meestal ga ik naar de klas met “Tante Tilda’s woordenzoektocht.” Ik maak dan een wedstrijd in de klas en zing twee liedjes. Na de klasvoorstelling gaan de kinderen naar de bibliotheek. Het is dus een totaalpakket maar het kan ook zoals nu apart geboekt worden. De doelgroep is vanaf vijf, zes jaar dus zowat de beginnende lezertjes. We houden rekening met de spanningsboog dus de voorstelling duurt in de bib 40 minuten en in de klas is het 20 minuten. Ik draag een handtas in de vorm van een poes en daar zit een muziekbox in verstopt, het verrassingseffect is wel groot. Op de vraag hoe ze op de naam Tilda kwam is haar antwoord heel eenvoudig. “Ik vond dat een heel pittige naam. Ik ken geen Tilda en heb ook geen tante met die naam maar ik vond het wel passend. “

Al zingend startte Tante Tilda met haar opvoering en toverde al snel een lach op het gezicht van ouder en kind. Spelenderwijs wist ze samenstellingen, poëzie en woordengeroep door de bibliotheek te laten galmen. Heel actueel rapte ze woord aan woord en afsluiten deed ze met een positieve noot ‘alles komt goed’.

Voorlezen aan onze voorleeshond

De Voorleesweek werd afgesloten met “Voorlezen aan onze Voorleeshond”. We kregen een vrolijke klantenmedewerker te spreken. Kim vertelde: “De insteek van de vertelhond is eigenlijk ontstaan voor kinderen die plankenkoorts hebben om te lezen. Kinderen die niet goed kunnen of durven lezen of kinderen die gewoon niet graag lezen. Voorlezen aan een hond doet wonderen, iedereen vindt een hond leuk en deze getrainde honden kunnen stilzitten en goed luisteren. Die honden luisteren echt naar de kinderen. Meestal hebben die honden een therapeut als baasje. Die kinderen weten dat niet en hoeven dat ook niet te weten.

Op die manier hoort die therapeut of logopediste waar de leesproblemen zitten. Op deze dag laten we de kinderen kennismaken met dit project. Kleine kindjes komen gewoon wat flodderen aan de hondjes maar de grotere kinderen proberen we te overtuigen om iets te komen voorlezen aan de hond. De mensen die dit komen geven zijn van de organisatie Grote Sloef, die niet alleen leeshonden hebben maar ook hondentrainingen geven.

Wij waren onder de indruk van deze boeiende voorleesweek, ons innerlijk kind werd gevoed door bewegingen, tekeningen, liedjes en prachtige boodschappen, maar vooral wondermooie verhalen. Deze voorleesweek bewijst alweer dat een bibliotheek vol leven zit en dat voorlezen jong en oud kan blijven boeien.