Als moeder van twee studenten waarvan er eentje ook een serieuze studentendoop meemaakte heb ik het proces van Sanda Dia gevolgd in de media. Toen het boek er kwam, wilde ik het graag lezen en ik kan alleen maar zeggen dat ik kwaad werd, ongemakkelijk en het vooral heel spijtig vond dat zoiets is kunnen gebeuren. Het boek is geschreven door gerechtsjournalist Pieter Huyberechts, die veel gesprekken had met de broer, schoonzus, ouders en echte vrienden van Sanda. Het leest vlot, afwisselend het verhaal van hoe de jongen was als kind en tiener en dan de verhalen van de studentendoop zelf en de fatale afloop. Je krijgt als lezer kippenvel als je het vreselijke gedrag van de studiegenoten leest dat geen gewone studentendoop meer is maar jongens die de rechtszaak willen saboteren met hun rijke advocaten en word je als lezer helemaal misselijk. Het boek probeert een kijkje te geven wat die 18 jongens van de Reuzegom te verbergen hadden, waarom ze Sanda Dia twee uur voor dood hebben laten liggen in plaats van hem te helpen en of er sprake was van racisme, vanuit de witte elite beweging?
Reactie plaatsen
Reacties