Aangrijpend boek! Twee moeders schrijven samen een boek, de moeder van een zoon die naar Syrië vertrok en de moeder wiens dochter zwaargewond werd tijdens de aanslagen in Maalbeek.
Het boek leest vlot, beetje poezië ook, korte stukjes wisselen langere stukken af. Het boekje bevat ook brieven van de vertrekkende zoon en geeft goed het verhaal weer van de dag dat hij vertrok tot de dag dat hij overleden is, exact een jaar geleden. In het boek denken ze niet alleen aan de familie van de slachtoffers maar ook aan de moeders van de daders. Geurige koffie en heerlijke chocolaatjes zorgen dat het verhaal niet te zwaar werd.
Een tweestemmig verhaal met woorden als welkom, liefde, verzet, menselijkheid en een kijkje in elkaars cultuur. Persoonlijk trof het mij toen ik las dat Fatima met de vinger werd gewezen, alsof zij eraan kon doen dat haar kind vertrok. Feit dat ze niet weet hoe het gaat met haar twee kleinkinderen in het verre gevaarlijke Syrië bezorgt me als moeder ook kippenvel.
Deze twee vrouwen hebben geweigerd elkaars vijand te worden en dat werd me duidelijk naarmate ik het boekje las. Mooiste stuk vond ik dat ze schrijven dat sterke vrouwen mensen zijn die hebben geleden maar positief proberen te blijven en naar de toekomst kijken. Dit boek is niet politiek gericht, maar een boek waar hoop centraal staat.
Reactie plaatsen
Reacties