Op het literair festival Het Betere Boek op zaterdag 10 december, in bibliotheek De Krook in Gent, mochten de 6 genomineerde auteurs voor De Bronzen Uil het programma samenstellen. Het werd een gevarieerd aanbod, met lezingen, gesprekken, wandelingen, muziek, tekeningen en koffie. Later op de dag werd de winnaar van De Bronzen Uil en ook de winnaar van de Lezersprijs bekend gemaakt in De Vooruit. Ik was één van de juryleden die de 10 boeken mocht lezen en recenseren, samen met collega Hanneke en ons hoofdredactrice Maggy.
10 stadslezers van Antwerpen Leest maakten deel uit van de jury voor de Lezersprijs, en we waren uiteraard van de partij. Hieronder enkele impressies aan de hand van een kort beeldverslag.
"821 mensen die er ook toe doen"
Anna van der Kruis, auteur van de roman “821 mensen die er ook toe doen”, werd geïnterviewd door Lex Bohlmeijer, een professional in zijn vak die ook voor de Nederlandse radio werkt.
Anna noemt zichzelf nieuwsgierig, grenzeloos en empatisch. Ze schrijft vanuit de observatie, ze houdt van goed kijken. Ze was theatermaker, en die invloed zie je in haar boek. Ze schrijft scènes, bijna fotografisch. Ze houdt niet van duiden van mensen, ze gaat eerder te werk zoals een schilder. Een druppel in iemands snor vindt ze meer zeggen dan dat iemand heeft gestudeerd.
Anna ziet veel pijn waar geen ruimte voor is, daar wilde ze ruimte voor maken. In haar boek krijgt de lezer korte verhalen van een stuk of 50 mensen, wat opvalt is dat het met niemand echt goed gaat. Of zoals Spinvis het zegt: ‘Het noodlot wordt eerder met verbazing geobserveerd dan met veel vertoon beleefd. De moed erin houden, dat is wat deze mensen dan maar doen. De moed er maar in houden, met meer dan dat kan een schrijver je eigenlijk niet helpen.’
De dood is één van de terugkerende thema’s in het boek, al gaat het voor Anna meer over levensdurf. Doordat het allemaal losse verhalen zijn, roept het boek ook vragen op: is dit een puzzel, een labyrint? Anna spreekt van een zee, er is eenheid, ritme, golven. Ze hoopt vooral dat de lezer zich daaraan kan overgeven. Anna houdt er zelf niet van als een boek té af is, ze heeft het graag onaf, open een beetje raar, dan mag je als lezer mee spelen.
"Honingeter"
Tülin Erkan stelde haar boek voor aan de hand van een Turks koffieritueel. 10 deelnemers mochten mee genieten van geurige koffie, Turks fruit en live muziek door Serdar Demirbas, die zong en de saz bespeelde. Tülin las stukjes voor uit haar boek Honingeter. Een fragment over koffie bij haar grootmoeder, over de luchthaven als “tussenruimte” waar de tijd lijkt stil te staan en die als locatie structuur gaf aan haar boek.
Bétul Sefika hielp ons om de toekomst te lezen in het achtergebleven koffiegruis, de verschillende betekenissen en interpretaties te zoeken van de lijnen, vlekken, figuren en stipjes die in het kopje en op het schoteltje achter bleven. Al sinds de 17e eeuw worden er voorspellingen afgeleid en deze traditie werd doorgegeven. Ik was te zeer in de beleving van het ritueel om veel neer te pennen, maar genoot van dit fijne concept en de koffie.
"Brandingen" en de poëzie van Tarek Eltayeb
Paul Verrept koos ervoor om het niet enkel over zijn roman “Brandingen” te hebben, maar om dit uurtje te benutten om te vertrekken vanuit het perspectief van één van de personages uit zijn boek, een vluchteling. Hij grijpt de kan som de dichtbundel uit van Tarek Eltayeb voor te stellen, vertaald door Lore Baeten. Na een kort fragment uit Brandingen en “Vers 6” van Van Ostaijen, dat ook in het boek staat, mochten we genieten van de poëzie van Eltayeb, prachtig voorgelezen in een zangerig en zacht Arabisch door Lore, en in het Nederlands door Paul.
Voor de audiotour van Nikki Dekker, de muzikale lezing van Frouke Arns en de tekeningen van Paul Verrept ontbrak me helaas de tijd.
Prijsuitreiking Bronzen Uil 2022
Anneleen Van Offel, één van de juryleden, leidt de avond in goede banen. Ze nodigt drie jonge dynamische meiden uit van het Atheneum van Antwerpen, die komen vertellen over hun poëzieproject op school. De jongedames geven ook tips mee voor een beter leesonderwijs: “Laat ons zelf kiezen wat we lezen, in plaats van die verplichte leeslijsten. En wees creatief in je opdrachten. Wij gaan liever met elkaar in gesprek over een boek dan er het zoveelste individuele verslag over te schrijven”. Ik hoop dat deze wensen verhoord worden.
Na een filmpje over het Wereldkampioenschap Slam Poëtry, komen twee jonge auteurs aan bod, die via de schrijfwedstrijd “VLOED” van Kunstencentrum Kaap en De Letterie, een schrijfresidentie wonnen. Seppe Decubber en Lise Delabie brengen elk een fragment, vooral de tekst van Lise raakt me. Een naam om in de gaten te houden.
Anneleen vraagt aan 3 lezers van Antwerpen Leest, Brugge Lees en Gent Leest hoe zij de boeken en het jureren ervaren hebben, en dan mag Anne van Gent Leest de winnaar van de Lezersprijs aankondigen: Frouke Arns met “De gelijktijdigheid der dingen”.
En dan is het zo ver: de prijs van de vakjury gaat naar Lisa Weeda, voor haar roman Aleksandra. Volgens de jury een overtuigend en krachtig debuut waarin aan de hand van een familie de tragiek van een, heel land, en bij uitbreiding de hele wereld, inzichtelijk gemaakt wordt.
De hele uitreiking werd prachtig vertolkt in gebarentaal.
Het was een inspirerende dag.
Veel dank aan onze 10 juryleden!
Reactie plaatsen
Reacties