Interview Charlotte van Looy

Kan je jezelf even voorstellen? Wie is Charlotte?

“Ik ben 28 jaar, ik woon in het centrum van Lier en werk als freelance auteur, storyteller, media content creator & researcher. In mijn vrije tijd probeer ik zo veel mogelijk te ervaren, te proeven, te proberen en te testen. Ik hou van mijn familie en mijn hond, van sporten en natuur, van reizen en ontdekken, van social media en televisie, van interviewen en schrijven, van plannen en structuur, van stylo's en schriftjes, van wijn en chocolade, en van tijd tot tijd van een goede portie hersenloze televisie. Het creëren van (online) content die anderen kan entertainen en informeren en het bedenken, schrijven en uitwerken van mediagerelateerde items zijn mijn absolute passie.”

Jouw boek ‘Ontrouw, tussen hart en verstand’ gaat over ontrouw. Is het omdat je dat zelf hebt meegemaakt of is er een andere aanleiding waardoor dit boek tot stand kwam?

“Ik schreef ‘Ontrouw’ omdat ontrouw alomtegenwoordig lijkt vandaag. Iedereen wil zo ver mogelijk weg blijven van overspel, maar niemand lijkt eraan te ontkomen: je kan rechtstreeks deel uitmaken van een affaire als bedrieger, als bedrogene of als derde persoon. Je kan onrechtstreeks betrokken zijn als beste vriend van de bedrieger, de bedrogene of de derde persoon. Je kan opgegroeid zijn met overspelige ouders. Je kan ouder zijn van een overspelige zoon of dochter… In één van haar TEDtalks zien we relatietherapeut Esther Perel aan een bomvolle zaal vragen wie ooit met een van bovengenoemde situaties te maken heeft gehad… Wel, alle handen in de zaal gaan prompt de lucht in. Dat zegt toch genoeg, neen?”

In het boek praat je ook met bedriegers en minnaars. Heb je gemakkelijk respondenten kunnen vinden om mee te werken aan je boek?

“Eigenlijk wel! Dat ging verbazingwekkend vlot. Zoals ik al zei: ontrouw blijkt alomtegenwoordig te zijn. Het was wel gemakkelijker om bedrogenen te vinden dan om bedriegers te spreken, wat niet geheel onlogisch is, natuurlijk.”

Heb je een antwoord gevonden op de vraag waarom mensen ontrouw zijn? Gaan de lezers een antwoord vinden als ze je boek lezen?

“Het is niet dat er één sluitend antwoord is op de vraag “Waarom gaan mensen vreemd?”. Ik heb verschillende redenen gehoord tijdens het interviewen van bedrogenen, bedriegers, minnaars en minnaressen. Wat een affaire of een misstap aantrekkelijk kan maken, is de luchtigheid ervan. Het is een soort escapisme: het huis vol zonden is niet per se het huis waar we permanent willen verblijven. We willen de lusten wel, maar niet de lasten. Daarnaast zijn de minnaar en minnares ‘volmaakt’ omdat ze een ontsnapping zijn die de indruk wekt steeds meer te kunnen bieden. Ze zijn precair, onaantastbaar en perfect, wat uitermate aantrekkelijk is maar menselijk gezien gewoonweg onmogelijk. Maar verder spelen onzekerheid en wraak ook vaak een rol”.

In je boek spreek je ook over ‘de spiegelverhouding’. Wat betekent dat?

“Hoogleraar klinische psychologie Paul Verhaeghe spreekt over een spiegelverhouding als de ander gelijk moet zijn aan het ik. Er geen tekorten mogen optreden zodat er voortdurend bevestiging en erkenning kunnen circuleren. De ene eist van de andere dat hij of zij en alleen hij of zij de tekorten van de partner opvult. Het doet denken aan de eeuwenoude Griekse mythe van Oedipus die een sterk verlangen voelt om (als enige) alles te zijn voor zijn moeder. Een duale liefdesverhouding is – mijn excuses voor de licht dramatische ondertoon – hoe dan ook gedoemd om te mislukken, aangezien we nooit kunnen voorzien wat de ander nodig heeft of mist. We blijven zoeken naar iets en naar iemand die onze tekorten kan opvullen en plaatsen daardoor de ander op een voetstuk. Zo komen we in een vicieuze cirkel terecht waarin illusies en teleurstellingen voortdurend op de loer liggen.”

Je eerste boek, "Wij, Millennials", gaat over de struggles van jouw generatie. Je boek is doorspekt met humor en zelfrelativering. Waarom schreef je daarover een boek en hoe heb je je voorbereid op het schrijven van het boek?

“Ik schreef ‘Wij, Millennials’ omdat ik heel wat generatieconflicten opmerkte in mijn omgeving en met mijn omgeving. Ik zag hoe mijn moeder soms echt niet kon begrijpen hoe mijn zus en ik redeneerden over belangrijke en minder belangrijke levenskwesties, en vice versa. Ook in mijn vorige relatie met een partner die ouder was dan ik en niet tot de generatie van millennials behoort, zag ik hoe miscommunicatie tussen ons vaak teruggebracht kon worden tot twee visies die verschilden van elkaar, en die visies konden dan weer rechtstreeks in verband gebracht worden met onze eigen generatie.”

Bekende millennials zoals Jens Dendoncker, Charlotte Leysen en Élodie Ouédraogo werkten mee aan je boek. Hoe komt het dat men daarover wil spreken, denk je?

“Omdat er veel millennials blijken te zijn die strugglen met bepaalde thema’s en daar geen blijf mee weten. De bedoeling was om aan te geven aan generatiegenoten dat ze niet alleen zijn als ze strugglen met muizenissen, met keuzestress, met perfectionisme, met ongeduld, … Anderzijds was het mijn bedoeling om aan oudere generaties te tonen hoe bepaalde gedachtepatronen van ‘ons’ tot stand komen of hoe ze precies werken. Een beetje verklaren waarom de generatie van millennials algemeen wordt gezien als een ongeduldige, egocentrische generatie.”

Heb je plannen voor een volgend boek?

“Ik heb zeker plannen voor een volgend boek. Ik ben er zelfs al aan begonnen, maar alles op z’n tijd. Als mijn volgende boek in 2023 in de rekken ligt, prima. Als het pas in 2025 verschijnt, evenzeer prima. Ik heb geen haast.”

Hoelang doe je gemiddeld over het schrijven van een boek?

“Dat hangt af van de projecten die ik naast het schrijven van dat boek nog heb lopen. Ik werk gewoon fulltime, dus schrijven aan een boek moet bij mij na mijn werkuren gebeuren. Voor het schrijven van ‘Wij, Millennials’ had ik 2 jaar nodig, net als voor ‘Ontrouw’.”

Wie was de eerste persoon die je boeken las?

“Na mijn uitgever, lazen mijn ouders, mijn zus en mijn Moeke als eersten mijn boeken. Zijn zijn mijn belangrijkste raadgevers en mijn grootste steun.”

Heb je een favoriete schrijfplek?

“Liefst schrijf ik in een koffiebar, en bij mooi weer graag op een terras. Ik heb achtergrondgeluid nodig en visuele prikkels om goed te kunnen schrijven. Soms schrijf ik gewoon thuis in mijn appartement terwijl Friends op de achtergrond speelt, maar dan mis ik toch visuele prikkels die blijkbaar mijn creatieve geest stimuleren.”

Wat vind je de mooiste taal?

“Italiaans vind ik een prachtige, charmante taal. Ik reis ongelooflijk graag naar Italië en probeer toch geregeld nieuwe steden en plekjes te bezoeken.”

Stel dat je boeken verfilmd zouden worden, welke acteurs zouden een rol krijgen?

“Wat een leuke maar moeilijke vraag! Ik vind dat we in Vlaanderen heel wat acteertalent hebben, eigenlijk. Sowieso kijk ik met veel bewondering naar de acteerprestaties van Ben Segers, Barbara Sarafian, Bruno Vanden Broecke, Matthias Schoenaerts, … Zou prachtig zijn mochten zij ooit een verhaal van mij brengen. Een mens mag dromen, toch?”

Heb je een tip voor beginnende schrijvers?

“Schrijf op je eigen tempo. Laat je niet opjagen door anderen en schrijf niets dat tegen je gevoel ingaat. Als het over non-fictie gaat, denk ik dat het erg belangrijk is dat je over een thema schrijft dat dicht bij jou als persoon aanleunt.”

Ben je zelf een lezer? Welk genre?

“Zeker wel, liefst non-fictie.”

Welk boek ligt er nu op je nachtkastje?

“’Liefdesbang’ van Hannah Cuppen.”

Is schrijven een kinderdroom van je? Las je als kind veel?

“Als kind las ik veel en al op heel jonge leeftijd, maar ik heb eigenlijk nooit gedroomd van een carrière als auteur. Ik had eigenlijk nooit een specifieke carrière voor ogen, noch als kind, noch toen ik een studierichting moest kiezen.”

Welke beroemde schrijver zou jouw mentor mogen zijn?

“Ik houd van de schrijfstijl van Mark Manson. Een boek dat gaat over psychologie, lifestyle, mental wellbeing doorspekken met droge humor zonder dat het plat wordt, vind ik heerlijk en bewonderenswaardig.”

Wat is het boek dat je aan het huilen bracht?

“‘Diana, haar eigen verhaal’. De biografie van Diana Spencer, prinses van Wales, geschreven door Andrew Morton.”

Wanneer had je voor het eerst het gevoel dat je een schrijfster bent?

“Dat over jezelf zeggen, went volgens mij nooit. Als ik denk aan auteurs, dan denk ik aan grote namen zoals Herman Brusselmans of Lize Spit, maar niet aan een twintiger uit Lier die toevallig twee boeken schreef over thema’s die haar interesseren. Toen ik na de release van mijn eerste boek in interviews las dat ik werd voorgesteld als ‘Charlotte Van Looy, auteur van het boek…’, voelde dat heel onwennig, en eigenlijk is dat na twee jaar nog steeds zo. Nu ja, liever zo dan dat ik zou gaan zweven. Als er iets is waar ik allergisch aan ben, dan is het aan mensen die naast hun schoenen lopen.”

Wat is je favoriete woord?

“Een favoriet woord heb ik eigenlijk niet echt. Ik gebruik wel vaak de zinnetjes “Kunde niks van zeggen” en “Mij nie belle”. De laatste is een quote van Martien Meiland uit Chateau Meiland.”

Welk boek zou je cadeau geven aan een jeugdig iemand of aan een volwassene?

“Hangt af van de persoon aan wie ik het cadeau zou geven. Mensen die last hebben van verlatings- of bindingsangst (dat zijn er veel meer dan we denken), zou ik zonder twijfel “Liefdesbang” van Hannah Cuppen schenken.”

Heb je een boekentip?

“Ik heb zoveel interessante boeken gelezen, maar als ik er eentje moet uitkiezen, kies ik ‘De jongen, de mol, de vos en het paard’ van Charlie Mackesy. Dat boek bevat de ene prachtige onderliggende boodschap na de andere, en het is bovendien erg toegankelijk geschreven.”

Als laatste: omschrijf jezelf in 3 woorden.

“Perfectionistisch, empathisch en zorgzaam.”

https://www.antwerpenleest.be/nieuws/interview-charlotte-van-looy